Extra spatie

Heel lang voelde ik mij verantwoordelijk voor het geluk, comfort, probleemoplossing en ga zo maar door, van anderen. Ik was daarom vooral bezig met doen waarvan ik dacht dat anderen dat zouden willen of verwachten en hield absoluut geen rekening met mijn eigen wensen en behoeften. Vaak deed ik iets voor een ander wat eigenlijk niet wilde doen, of ik liet iets achterwege wat ik zelf wilde doen. Ik werd er behoorlijk moedeloos en ongelukkig van. En ik was moe, futloos en somber, had nergens meer zin in en vond alles teveel moeite. Ik had op dat moment niet door dat al die zelfbedachte verantwoordelijkheden en de dwangmatigheid waarmee ik daarmee omging, niet bij mij hoorde en het me daardoor zoveel energie kostte. Ik hield geen energie over voor iets anders.

Inmiddels had ik al een paar jaar mijn hondenuitlaatservice en ik was er al achter gekomen dat ik me fitter en levenslustiger voelde als ik terugkwam na een wandeling met de honden. Hoe dat kwam wist ik niet, daar dacht ik niet over na. Op een gegeven moment leerde ik iemand kennen die mij dingen vertelde over levensenergie (ook wel Chi, of Prana), welke overal aanwezig is, letterlijk alles bestaat uit energie. Het stroomt door mens en dier en door alles wat groeit en bloeit. Het zit in gebouwen en in situaties en de plaatsen waar je komt. Blijkbaar voelde ik me zo goed als ik door de natuur liep omdat de energie daar anders en voor mij fijner was.

Zij liet me ook kennismaken met healing en na een paar keer begonnen er dingen te veranderen. Ik ging me realiseren dat mijn gedrag vaak een kopie was van gedrag wat ik in het verleden had gezien of meegemaakt in mijn omgeving. Het was gebasseerd op gedachten en emoties die ik in het verleden ervaren had in bepaalde situaties. Het had maar weinig te maken met hoe ik mij voelde of met wat er speelde 

Ik merkte dat ik tijd kreeg om na te denken over mijn reactie en vooral over waarom ik zo reageerde. Ging mezelf vragen stellen. Was ik wel degene die dat probleem voor die ander op moest lossen? Was wat er gebeurd was echt zo erg als ik dacht, of maakte ik het in gedachte erger dan het was? Zag ik het wel vanuit het juiste perspectief? Wilde ik dat echt doen, of voelde ik mij ertoe verplicht? 

Ik begrijp nu dat er van alles wat ik meegemaakt heb en meemaak, een soort herinnering achterblijft in mijn lichaam en dat die herinnering soms naar boven komt. Mijn reactie is dan eigenlijk een herhaling van een reactie uit het verleden en heeft weinig tot niets te maken met wat erin het heden gebeurt. Ik realiseer me nu ook dat ik alleen verantwoordelijk ben voor mijn eigen leven en alles wat daarmee te maken heeft. Het is alsof ik toestemming heb gekregen van mezelf om te kunnen en mogen kiezen wat ik doe en ik reageer nu weloverwogen in plaats vanuit gewoonte. Dat voelt als een hele grote bevrijding! En als ik nu iemand help, voelt dat goed. En niet onbelangrijk, ik voel me vitaal, levenslustig, ik zie overal wel weer iets positiefs in en mijn leven verloopt over het algemeen soepel en aangenaam. 

Nadat bij mij de verandering inzette, kwam ik steeds vaker in aanraking met mensen die met hetzelfde worstelen. Er ontstond bij mij een sterke behoefte ze te vertellen dat het anders kan en anders mag. Ik wil ze heel graag daarbij helpen. Vanuit die behoefte ben ik mijn bedrijf begonnen.

Dit is typisch Inge

  • Ik ben spiritueel, maar sta met beide benen op de grond. Met zweverigheid neemt niets in het leven een concrete vorm aan en zweef je van het één naar het andere zonder iets te bereiken.
  • Ik zie in elke situatie wel iets positiefs en leerzaams. In verdrietige en moeilijke situaties vergt dat wel meer tijd en lef, zoals bijvoorbeeld bij het overlijden van mijn ouders.
  • Ik probeer me zo min mogelijk bezig te houden met wat ik niet kan veranderen, maar vind dat soms wel héél erg lastig. Door mezelf er steeds aan te herinneren dat iets wat je aandacht geeft groeit, dus ook het negatieve, lukt het me steeds vaker me te richten op het positieve.
  • Ik ben heel goed in het plannen, organiseren en regelen van bijvoorbeeld een weekend weg, een spelletjes avond, of een feestje.
  • Ik kan dagenlang klusjes voor me uitschuiven, om dan opeens om 22.00 uur te beginnen en tot vroeg in de ochtend door te gaan.

Mijn visie op healing


Mijn visie op healing is dat het jou helpt jezelf te worden en te blijven en je controle geeft op je leven.
Ik heb geleerd dat zowel je lichaam als geest je laat voelen wanneer je iets doet wat niet bij jou past, wanneer je niet reageert op wat er nu gebeurd, maar op wat er in je verleden gebeurd is, wanneer je jezelf bent en wanneer niet.

Healing helpt je dit te herkennen en ernaar te handelen, waardoor je steeds vaker gaat en durft te kiezen voor wat goed is voor jou en voor wat jíj wilt. Je krijgt meer invloed op je gedrag en je leven, waardoor je leven vooral eenvoudiger en zeker leuker wordt.

Als je mij zou kennen,dan weet je dat .....

  • ik 55+ ben en een gezin heb, bestaande uit mijn partner Peter, onze (bonus)kinderen Anita, Yvonne en Joey, onze schoonzonen Ferry en Bas en onze kleindochters Jazzlyn en Zoë;
  • ik 23 jaar lang voor Christien, een geweldige merrie, gezorgd heb. Als ik met haar bezig was, dacht ik niet meer aan de dagelijkse beslommeringen en problemen. En het maakte dat ik uren buiten in de natuur was en ik dat vond ik heerlijk;
  • ik me superlekker voel in het bos en dat een boswandeling voor mij een vorm van meditatie is. Mijn beste ideeën ontstaan als ik in het bos loop;
  • ik nog een bedrijf heb, namelijk Dog’s inn and out. Als mensen op vakantie gaan, logeert hun hond bij mij en voor de werkende baasjes haal ik hun hond op voor een  wandeling, al dan niet in het bos. Kijk maar eens op www.dogsinnandout.nl;
  • mijn behoefte om vaak in een bos te zijn in eerste instantie de reden was dat ik Dog’s inn and out ben gestart omdat ik wist dat als mijn paard er niet meer zou zijn, ik minder in het bos zou komen. En dat ik er toen achter kwam dat bezig zijn met honden een belangrijk en ontbrekend stukje was in de legpuzzel van mijn leven;
  • ik eerlijk ben en niet tegen onrechtvaardigheid kan. En eerlijk gezegd vind ik iets niet vertellen ook een vorm van niet eerlijk zijn en vertel ik soms zo veel dat ik er zelf moe van wordt;
  • ik gek ben op spelletjesavonden en dat het “knikkerspel” (onze variant van het spel Keezen), klaverjassen en Kolonisten van Catan mijn top 3 zijn



Door middel van healing en het gebruik van energie heb ik veranderingen kunnen aanbrengen in mijn gedrag en gedachten, wat me veel vrijheid en zelfvertrouwen heeft opgeleverd. Mijn leven is daardoor een stuk fijner geworden.

Dat gun ik jou ook!!! 

 

Gun jij jezelf ook dat zelfvertrouwen en die vrijheid en vind je dat ik de juiste persoon ben om jou te helpen dat te bereiken? Aarzel dan niet en neem contact met me op. Dan gaan we samen kijken wat je nodig hebt om dit voor elkaar te krijgen.